ಗೋವಿನ ಹಾಡು

ಗೋವಿನ ಹಾಡು

Image Source : Google

ಧರಣಿ ಮಂಡಲ ಮಧ್ಯದೊಳಗೆ

ಮೆರೆಯುತಿಹ ಕರ್ನಾಟ ದೇಶದಿ ಇರುವ

ಕಾಳಿಂಗನೆಂಬ ಗೊಲ್ಲನ ಪರಿಯನೆಂತು ಪೇಳ್ವೆನು ..

ಎಳೆಯ ಮಾವಿನ ಮರದ ಕೆಳಗೆ

ಕೊಳಲನೂದುತ ಗೊಲ್ಲ ಗೌಡನು

ಬಳಸಿನಿಂದ ತುರುಗಳನ್ನು

ಬಳಿಗೆ ಕರೆದನು ಹರುಷದಿ

ಗಂಗೆ ಬಾರೆ, ಗೌರಿ ಬಾರೆ

ತುಂಗಭದ್ರೆ ತಾಯಿ ಬಾರೆ

ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ ನೀನು ಬಾರೆ

ಎಂದು ಗೊಲ್ಲನು ಕರೆದನು

ಗೊಲ್ಲ ಕರೆದ ದನಿಯ ಕೇಳಿ

ಎಲ್ಲ ಹಸುಗಳು ಬಂದು ನಿಂದು

ಚೆಲ್ಲಿ ಸೂಸಿ ಹಾಲು ಕರೆಯಲು

ಅಲ್ಲಿ ತುಂಬಿತು ಬಿಂದಿಗೆ

|| ಸತ್ಯವೇ ಭಗವಂತನೆಂಬ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಕತೆಯಿದು ||

ಹಬ್ಬಿದ ಮಲೆ ಮಧ್ಯದೊಳಗೆ

ಅರ್ಭುತಾನೆಂದೆಂಬ ವ್ಯಾಘ್ರನು

ಅಬ್ಬರಿಸಿ ಹಸಿಹಸಿದು ಬೆಟ್ಟದ

ಕಿಬ್ಬಿಯೊಳು ತಾನಿದ್ದನು

ಸಿಡಿದು ರೋಷದಿ ಮೊರೆಯುತಾ ಹುಲಿ

ಗುಡುಗುಡಿಸಿ ಭೋರಿಡುತ ಚಂಗನೆ

ದುಡುಕಲೆಗರಿದ ರಭಸಕಂಜಿ

ಚೆದರಿ ಹೋದವು ಹಸುಗಳು

ಪುಣ್ಯಕೋಟಿ ಎಂಬ ಹಸುವು

ತನ್ನ ಕಂದನ ನೆನೆದುಕೊಂಡು

ಮುನ್ನ ಹಾಲನು ಕೊಡುವೆನೆನುತ

ಚೆಂದದಿತಾ ಬರುತಿರೆ

ಇಂದೆನಗೆ ಆಹಾರ ಸಿಕ್ಕಿತು

ಎಂದು ಬೇಗನೆ ದುಷ್ಟ ವ್ಯಾಘ್ರನು

ಬಂದು ಬಳಸಿ ಅಡ್ಡಗಟ್ಟಿ

ನಿಂದನಾ ಹುಲಿರಾಯನು

|| ಸತ್ಯವೇ ಭಗವಂತನೆಂಬ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಕತೆಯಿದು ||

ಮೇಲೆ ಬಿದ್ದು ನಿನ್ನಲೀಗಲೇ

ಬಿಳಹೊಯ್ವೇನು ನಿನ್ನ ಹೊಟ್ಟೆಯ

ಸೀಳಿಬಿಡುವೆನು ಎನುತ ಕೋಪದಿ

ಖೂಳ ವ್ಯಾಘ್ರನು ಕೂಗಲು,

ಒಂದು ಬಿನ್ನಹ ಹುಲಿಯೇ ಕೇಳು

ಕಂದನಿರುವನು ದೊಡ್ಡಿಯೊಳಗೆ

ಒಂದು ನಿಮಿಷದಿ ಮೊಲೆಯ ಕೊಟ್ಟು

ಬಂದು ಸೇರುವೆ ನಿಲ್ಲಿಗೆ

ಹಸಿದ ವೇಳೆಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದೊಡವೆಯ

ವಶವ ಮಾಡದೇ ಬಿಡಲು ನೀನು

ನುಸುಳಿ ಹೋಗುವೆ ಮತ್ತೆ ಬರುವೆಯ

ಹುಸಿಯ ನಾಡುವೆಯೆಂದಿತು

ಸತ್ಯವೇ ನಮ್ಮ ತಾಯಿ ತಂದೆ

ಸತ್ಯವೇ ನಮ್ಮ ಬಂಧು ಬಳಗ

ಸತ್ಯ ವಾಕ್ಯಕೆ ತಪ್ಪಿ ನಡೆದರೆ

ಮೆಚ್ಚನಾ ಪರಮಾತ್ಮನು

|| ಸತ್ಯವೇ ಭಗವಂತನೆಂಬ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಕತೆಯಿದು ||

ಕೊಂದು ತಿನ್ನುವೆನೆಂಬ ಹುಲಿಗೆ

ಚೆಂದದಿಂದ ಭಾಷೆ ಇಟ್ಟು

ಕಂದ ನಿನ್ನನು ನೋಡಿ ಪೋಗುವೆ

ನೆಂದು ಬಂದೆನು ದೊಡ್ಡಿಗೆ

<Start: these lines are missed in the video>

ಅಮ್ಮ ನೀನು ಸಾಯಲೇಕೆ

ನನ್ನ ತಬ್ಬಲಿ ಮಾಡಲೇಕೆ

ಸುಮ್ಮನಿಲ್ಲಿಯೆ ನಿಲ್ಲೆನುತ್ತ

ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಕರು ಹೇಳಲು.

ಕೊಟ್ಟ ಭಾಷೆಗೆ ತಪ್ಪಲಾರೆನು

ಕೆಟ್ಟ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಲಾರೆನು

ನಿಷ್ಠೆಯಿಂದಲಿ ಪೋಪೆನಲ್ಲಿಗೆ

ಕಟ್ಟಕಡೆಗಿದು ಖಂಡಿತ.

|| ಸತ್ಯವೇ ಭಗವಂತನೆಂಬ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಕತೆಯಿದು ||

<End: these lines are missed in the video>

ಅರ ಮೊಲೆಯನು ಕುಡಿಯಲಮ್ಮ

ಅರ ಸೇರಿ ಬದುಕಲಮ್ಮ

ಅರ ಬಳಿಯಲಿ ಮಲಗಲಮ್ಮ

ಆರು ನನಗೆ ಹಿತವರು

ಅಮ್ಮಗಳಿರ ಅಕ್ಕಗಳಿರ

ನಮ್ಮ ತಾಯೋಡ ಹುಟ್ಟಗಳಿರ

ನಿಮ್ಮ ಕಂದವನೆಂದು ಕಾಣಿರಿ

ತಬ್ಬಲಿಯನೀ ಕರುವನು

ಮುಂದೆ ಬಂದರೆ ಹಾಯಬೇಡಿ

ಹಿಂದೆ ಬಂದರೆ ಒದೆಯಬೇಡಿ

ಕಂದ ನಿಮ್ಮವನೆಂದು ಕಾಣಿರಿ

ತಬ್ಬಲಿಯನಿ ಕರುವನು

|| ಸತ್ಯವೇ ಭಗವಂತನೆಂಬ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಕತೆಯಿದು ||

ತಬ್ಬಲಿಯು ನೀನಾದೆ ಮಗನೆ

ಹೆಬ್ಬುಲಿಯ ಬಾಯನ್ನು ಹೋಗುವೆನು

ಇಬ್ಬರ ಋಣ ತೀರಿತೆಂದು

ತಬ್ಬಿಕೊಂಡಿತು ಕಂದನ

ಗೋವು ಕರುವನು ಬಿಟ್ಟು ಬಂದು

ಸಾವಕಾಶವ ಮಾಡದಂತೆ

ಗವಿಯ ಬಾಗಿಲ ಸೇರಿನಿಂತು

ತವಕದಲಿ ಹುಲಿಗೆಂದಿತು

ಖಂಡವಿದೆಕೋ ಮಾಂಸವಿದೆಕೋ

ಗುಂಡಿಗೆಯ ಬಿಸಿರಕ್ತವಿದೆಕೋ

ಚಂಡ ವ್ಯಾಘ್ರನೆ ನೀನಿದೆಲ್ಲವ

ನುಂಡು ಸಂತಸದಿಂದಿರು

ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಮಾತ ಕೇಳಿ

ಕಣ್ಣನೀರನು ಸುರಿಸಿ ನೊಂದು

ಕನ್ನೆಯಿವಳನು ಕೊಂದು ತಿಂದರೆ

ಮೆಚ್ಚನಾ ಪರಮಾತ್ಮನು

ಎನ್ನ ಒಡಹುಟ್ಟಕ್ಕ ನೀನು

ನಿನ್ನ ಕೊಂದು ಏನ ಪಡೆವೆನು

ಎನ್ನುತ ಹುಲಿ ಹಾರಿ ನೆಗೆದು

ತನ್ನ ಪ್ರಾಣವ ಬಿಟ್ಟಿತು

|| ಸತ್ಯವೇ ಭಗವಂತನೆಂಬ ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯ ಕತೆಯಿದು ||

ಪುಣ್ಯಕೋಟಿಯು ನಲಿದು ಕರುವಿಗೆ

ಉಣ್ಣಿಸಿತು ಮೊಲೆಯ ಬೇಗದಿ

ಚೆನ್ನಗೊಲ್ಲನ ಕರೆದು ತಾನು

ಮುನ್ನ ತಾದಿಂತೆಂಡಿತು

ಎನ್ನ ವಂಶದ ಗೋವ್ಗಲೊಳಗೆ

ನಿನ್ನ ವಂಶದ ಗೊಲ್ಲರೊಳಗೆ

ಮುನ್ನ ಪ್ರತಿ ಸಂಕ್ರಾಂತಿಯೊಳಗೆ

ಚೆನ್ನ ಕೃಷ್ಣನ ಭಜಿಸಿರಿ.

Click here for YouTube Video

ಇಂದು ಎನಗೆ ಗೋವಿಂದ (Indu Enage Govinda)

ಇಂದು ಎನಗೆ ಗೋವಿಂದ 

ಶ್ರೀ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಸ್ವಾಮಿ

Image Source: Google

ಇಂದು ಎನಗೆ ಗೋವಿಂದ ನಿನ್ನಯ

ಪಾದಾರವಿಂದವ ತೋರೋ ಮುಕುಂದನೆ ||

ಸುಂದರ ವದನನೆ ನಂದಗೋಪನ ಕಂದ

ಮಂದರೋದ್ಧಾರ ಆನಂದ ಇಂದಿರಾ ರಮಣ ||

ನೊಂದೆನಯ್ಯ ಭವಬಂಧನದೊಳು ಸಿಲುಕಿ

ಮುಂದೆ ದಾರಿ ಕಾಣದೆ ಕುಂದಿದೆ ಜಗದೊಳು

ಕಂದನಂತೆ ಎಂದೆನ್ನ ಕು೦ದುಗಳೆಣಿಸದೆ

ತಂದೆ ಕಾಯೊ ಕೃಷ್ಣ ಕಂದರ್ಪಜನಕನೆ ||೧||

ಮೂಢತನದಿ ಬಹು ಹೇಡಿ ಜೀವ ನಾನಾಗಿ

ದೃಢಭಕುತಿಯನು ಮಾಡಲಿಲ್ಲವೊ ಹರಿಯೆ

ನೋಡಲಿಲ್ಲವೊ ನಿನ್ನ ಪಾಡಲಿಲ್ಲವೊ ಮಹಿಮೆ

ಗಾಡಿಕಾರ ಕೃಷ್ಣ ಬೇಡಿಕೊಂಬೆನೊ ನಿನ್ನ ||೨||

ಧಾರುಣಿಯೊಳು ಭೂಭಾರಜೀವ ನಾನಾಗಿ

ದಾರಿತಪ್ಪಿ ನಡೆದೆ ಸೇರಿದೆ ಕುಜನರ

ಆರೂ ಕಾಯುವರಿಲ್ಲ ಸೇರಿದೆ ನಿನಗಯ್ಯ

ಧೀರವೇಣುಗೋಪಾಲ ಪಾರುಗಾಣಿಸೊ ಹರಿಯೆ ||೩||

Aye Mere Watan Ke Logo

ऐ मेरे वतन् के लोगो (Aye Mere Watan Ke Logo)

Image Source: Google results.

ऐ मेरे वतन् के लोगो! तुम खूब लगा लो नारा !

ये शुभदिन है हम सबका! लहरा लो तिरंगा प्यारा

पर मत भूलो सीमा पर! वीरों ने है प्राण गँवाए!

कुछ याद उन्हें भी कर लो -२! जो लौट के घर न आए -२

ऐ मेरे वतन के लोगो! ज़रा आँख में भरलो पानी!

जो शहीद हुए हैं उनकी! ज़रा याद करो क़ुरबानी |प|

जब घायल हुआ हिमालय! खतरे में पड़ी आज़ादी!

जब तक थी साँस लड़े वो! फिर अपनी लाश बिछादी

संगीन पे धर कर माथा! सो गये अमर बलिदानी!

जो शहीद हुए हैं उनकी! ज़रा याद करो क़ुरबानी |१|

जब देश में थी दीवाली! वो खेल रहे थे होली!

जब हम बैठे थे घरों में! वो झेल रहे थे गोली

थे धन्य जवान वो अपने! थी धन्य वो उनकी जवानी!

जो शहीद हुए हैं उनकी! ज़रा याद करो क़ुरबानी |२|

कोई सिख कोई जाट मराठा -२! कोई गुरखा कोई मदरासी -२!

सरहद पे मरनेवाला! हर वीर था भारतवासी

जो ख़ून गिरा पर्वत पर! वो ख़ून था हिंदुस्तानी!

जो शहीद हुए हैं उनकी! ज़रा याद करो क़ुरबानी |३|

थी खून से लथपथ काया! फिर भी बन्दूक उठाके!

दस-दस को एक ने मारा! फिर गिर गये होश गँवा के

जब अन्त समय आया तो! कह गये के अब मरते हैं!

ख़ुश रहना देश के प्यारो -२! अब हम तो सफ़र करते हैं -२

क्या लोग थे वो दीवाने! क्या लोग थे वो अभिमानी!

जो शहीद हुए हैं उनकी! ज़रा याद करो क़ुरबानी |४|

तुम भूल न जाओ उनको! Bold textइसलिये कही ये कहानी!

जो शहीद हुए हैं उनकी! ज़रा याद करो क़ुरबानी

जय हिन्द। जय हिन्द की सेना -२!

जय हिन्द, जय हिन्द, जय हिन्द||[3]